اثر تغییرپذیری تمرین و کانون توجه بر استقلال اندام مجری در شوت سه گام بسکتبال

هدف کلی از این پژوهش بررسی اثر تغییر پذیری تمرین و کانون توجه بر استقلال اندام مجری در مهارت شوت سه گام بسکتبال است. در این راستا و با توجه به اهداف اختصاصی تحقیق شش گروه مورد بررسی قرار گرفتند. بدین منظور 90 آزمودنی دختر که همگی مبتدی و راست دست بودند پس از شرکت در پیش آزمون به طور تصادفی در یکی از گروه ها قرار گرفتند. روش کلی اجرای تحقیق در قالب دو آزمایش گنجانده شد بدین گونه که در آزمایش اول و برای بررسی اثر نوع تمرین (ثابت یا متغیر) بر یادگیری و انتقال اندام مجری، ابتدا دو گروه شامل گروه های تمرینی "ثابت" و "متغیر" تقسیم بندی شدند. شرکت کنندگانی که در گروه تمرین ثابت قرار داشتند، 20 کوشش متوالی در یک وضعیت انجام می دادند. افراد در گروه تمرین متغیر 5 کوشش متوالی را در چهار وضعیت انجام می دادند. در آزمایش دوم و برای بررسی اثر نوع تمرین (ثابت یا متغیر) با تأکید بر کانون توجه (درونی و بیرونی) بر یادگیری و انتقال اندام مجری آزمودنی ها در 4 گروه تقسیم بندی شدند. دو گروه همراه با تمرین (ثابت یا متغیر) دستورالعمل های توجه درونی را دریافت می کردند و دو گروه دیگر نیز همراه با تمرین (ثابت یا متغیر) دستورالعمل های توجه بیرونی را دریافت می کردند، در روز ششم، در وضعیت های مختلف و از سمت چپ حلقه یادگیری ارزیابی شد. در آزمایش اول تمرین ثابت در یاگیری آنی و تأخیری اندام مجری در مهارت پرتاب شوت سه گام بسکتبال نسبت به تمرین متغیر از نظر آماری اثربخش تر بوده، اما تفاوت در انتقال آنی و تأخیری اندام مجری در دو گروه تمرینی معنی دار نیست. در آزمایش دوم، یادگیری آنی اندام مجری در مهارت پرتاب شوت سه گام بسکتبال، گروه تمرینی ثابت خصوصاً با کانون توجه بیرونی به طور معنی داری ارتقا یافته است اما در یادگیری تأخیری هر 4 گروه عملکرد یکسانی داشته اند. اما تفاوت در انتقال آنی و تأخیری اندام مجری در 4 گروه تمرینی معنی دار نیست. هر چند به نظر می رسد مهارت تأخیری پرتاب شوت سه گام بسکتبال با دست چپ بیشتر متأثر از نوع کانون توجه است تا نوع گروه تمرینی و با اجرای برنامه های تمرینی در هر گروه تمرین ثابت و متغیر با کانون توجه بیرونی این مهارت (تأخیری) عملکرد بهتری داشته است. بر اساس نتایج این تحقیق گروه تمرینی ثابت نسبت به گروه تمرینی متغیر عملکرد بهتری را نشان داده است، همچنین زمانی که کانون توجه در کنار فاکتور تغییر پذیری تمرین قرار گرفت باز هم گروه تمرینی ثابت با کانون توجه بیرونی ارتقا یافته است.